- бұлаң
- зат. жерг. Кемелердің керуен жасап тізіліп тұруы. Теңізшілер балықтарын өткізіп б ұ л а ң ғ а тұрған кезде, оқта-текте ел жайынан, майдан жайынан хабар айтады (Ә. Сараев, Тосқауыл, 66). Бұлаң құйрық. Құйрығы бұлаңдаған тез жүріс. Атқа қонған төрт адам б ұ л а ң қ ұ й р ы қ п е н отырып, кемеліне келе гүлденген құмайт кеңістікке шыққан (Қ.Тоқмырзин, Керзаман, 3, 73). Егінбай әуелі атын онша тебінбей, б ұ л а ң қ ұ й р ы қ п е н бара жатқан (Бұл да, 135).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.